هدف خداوند از آفرینش چیست؟
همواره این موضوع افکار مرا هدف میگیرد و با خود میگویم چرا خداوند انسانها را خلق کرد و چرا برخی از انسانها باید در طول زندگی خود رنج ببرند اگر آفریده نمیشدیم آیا رنجها وجود داشتند سعی کردم در طول سالیان دراز به راز آفرینش پی ببرم و علت وجود خود را بیابم.اما هر بار با تناقض و پارادوکس روبرو میشدم و جوابی برای این سوال نداشتم تا اینکه بفکر افتادم که از قرآن آخرین کتاب فرستاده خدا کمک بگیرم.و کمی هم از شاید های درون افکارم کمک گرفتم.در کتاب آسمانی آمده که هنگامی که خداوند انسان را خلق کرد فرشتگان گفتند خداوندا ما که در تمامی لحظات تو را ستایش میکنیم و حمد و ثنای تو را میگوییم چرا انسان را آفریدی که عصیانگر است. خدا فرمود من چیزی میدانم که شما نمیدانید.این چیزی که خداوند میداند و حتی فرشتگان آنرا نمیدانند چیست .در جای دیگری از قرآن آمده من از روح خود بر شما دمیدم پس تا اینجا ما جزء بسیار کوچکی از روح خداییم و همانگونه که خداوند میفرماید ما از خداییم و بسوی خدا باز خواهیم گشت.اما چرا آفرینش با چنین نظم خارق العاده ای توسط خدا صورت گرفته.همانطور که میدانید علم و دانش انسان را به بالاترین مدارج افنخار و شایستگی نایل میسازد.وعاشق همیشه به دنبال معشوق است و علم و دانش معشوقی است که هر شخصی با دست یازیدن بر آن بخود میبالد. خداوند در یکی از آیاتش میفرماید جهان را آفریدم و سپس انسان را خلق کردم و میفرماید فتبارک الله احسن الخالقین.پس خداوند از این آفرینش بی بدیل بر خود آفرین میگوید.اما چرا ما خلق شدیم چرا ناگهان زلزله یا سیل و طوفان همه چیز را از بین میبرد یا ناگهان یک بیماری کشنده جامعه ای را نابود و بسیاری را به هلاکت می رساند و یا عده ای با نام خدا به هزاران حیله و فریب دست میزنند و مخلوقات خدا را از دین و آیینشان منزجر میکنند.چرا عده بسیاری در رفاه و عده بسیار زیادی در فقر وتنگدستی دست وپنجه نرم میکنند.در کتاب آسمانی آمده است که در دنیای دیگر از هم می پرسید چه مدت در دنیا بوده اید خواهید گفت یک روز یا دو روز.
پس دنیای ما با دنیای آخرت بسیار متفاوت است و سرعت ها متغیرند پس این زندگی در مقابل زندگی آخرت بسیار بسیار ناچیز است.و حتی مردن نیز یک سعادت است چرا که پس از مرگ به خدا بر میگردیم (از اوییم و بسوی او باز خواهیم گشت).اما چرا برخی به روشنایی و برخی به ظلمت میروند.ادامه دارد
